De Zuid-Koreaanse Spirra bestaat al een eeuwigheid, maar in de zomer van 2010 is het eindelijk zo ver: dan start de productie.
De Spirra, oorspronkelijk een product van Proto Motors, bestaat al sinds jaar en dag. Inmiddels is Proto Motors de Oullim Group geworden, en staat de Spirra op het punt van productie. Door de jaren heen is er wel iets veranderd aan de auto. Zo is de oorspronkelijke V8 verdwenen en ingeruild voor de 2,7-liter V6, die afkomstig is van Hyundai en in het midden van de auto is geplaatst. Dat is gedaan om de auto lichter te maken en bovendien scheelt het emissie. De Koreaan heeft een koolstofvezel carrosserie en is gebouwd op een buizenchassis. Het gewicht van de auto is 1.320 kilo. De lengte bedraagt 24,35 meter, de breedte 1,92 meter en de hoogte is 1,22 meter.
De Spirra komt in de verkoop met vier vermogens. De eerste heeft 175 pk. Daarmee haalt de auto 212 km/u, en gaat de sprint van 0 naar 100 km/u in 6,8 seconden. De tweede variant heeft een kleine turbo en haalt 330 pk. Dan haalt de Spirra een top van 280 km/u en sprint hij in 4,8 seconden van 0 naar 100 km/u.
De echt dikke versies hebben een grote turbo. De eerste van die soort heeft een enkele tussenkoeler en haalt daarmee een vermogen tussen de 400 en 420 pk. Dan kan hij in 3,8 seconden van 0 naar 100 km/u sprinten en een top bereiken van 305 km/u. De topper van de reeks heeft twee intercoolers en een vermogen van 450 tot 500 pk. Dan knalt de Spirra in 3,5 seconden van 0 naar 100 km/u en is de topsnelheid 310 km/u.
De Koreanen hebben een sportauto gebouwd omdat ze vonden dat die nog ontbrak bij hun industrie. “We zijn de vijfde grootste autoproducent van de wereld. Ondanks onze historische en technologische bijdrage, hebben we nog nooit een sportauto ontwikkeld. Dit merk moet een vaste waarde worden tussen de Aziatische sportieve merken,” aldus Spirra.
Verder heeft het ontstaan van de auto ook een praktische reden. “Het hebben van een Europese sportauto is in Korea een dure aangelegenheid. Er is maar een zeer beperkt aantal dealers en door de hoge transportkosten zijn de onderdelen duur. Als er schade is, moet de auto naar Europa worden verscheept. Dat is niet alleen duur, maar ook nog eens onpraktisch